به گزارش اختصاصی دمیر نیوز، در حالی که بازارهای جهانی در ماههای اخیر تحت تأثیر تصمیم چین برای محدودسازی صادرات عناصر نادر خاکی قرار گرفتهاند، اکنون یک تحول دیپلماتیک مهم امیدواریهایی را برای بازگشت ثبات به زنجیرههای تأمین ایجاد کرده است.
دونالد ترامپ، رئیسجمهور ایالات متحده، روز پنجشنبه اعلام کرد که در تماس تلفنی ۹۰ دقیقهای با همتای چینی خود، شی جینپینگ، به توافقی دست یافتهاند که بر اساس آن، چین صادرات عناصر نادر خاکی به آمریکا را از سر خواهد گرفت. به گفته ترامپ: رئیسجمهور شی تأکید کرد که چین صادرات عناصر نادر را از سر میگیرد. این یک گام مهم برای صنایع ماست که به این مواد وابستهاند.
این عناصر برای تولید خودروهای الکتریکی، فناوریهای پیشرفته، تجهیزات نظامی و انرژیهای تجدیدپذیر حیاتی هستند. چین در حال حاضر بیش از ۹۰ درصد فرآوری عناصر نادر خاکی جهان را در اختیار دارد و هرگونه اختلال در زنجیره تأمین این عناصر، صنایع جهانی را فلج میکند.
در پی این توافق، چین مجوزهای صادراتی موقت برای تأمینکنندگان خود صادر کرده که امکان ارسال مواد معدنی به سه خودروساز بزرگ آمریکایی؛ جنرال موتورز، فورد و استلانتیس را فراهم میسازد. این مجوزها بهصورت محدود و ششماهه صادر شدهاند و نخستین نشانه عملی از اجرای توافق بهشمار میروند.
با این حال، دولت چین در بیانیه رسمی خود به ازسرگیری صادرات اشارهای نکرد و صرفاً از تمایل دو کشور برای کاهش تنشهای تجاری و تسهیل سفر دانشجویان چینی به آمریکا سخن گفت.
در سطح جهانی، تأثیر محدودیتهای قبلی چین بهشدت احساس شده است:
در ژاپن، شرکت سوزوکی تولید مدل سوئیفت را متوقف کرده است.
در هند، صنایع خودروی برقی به دلیل کمبود آهنرباهای نئودیمیومی با بحران تأمین روبهرو هستند.
در اروپا، برخی کارخانههای قطعهسازی مجبور به توقف موقت تولید شدهاند.
در ادامه این روند، قرار است در تاریخ ۹ ژوئن، مذاکرات رسمی میان هیأتهای بلندپایه آمریکا و چین در لندن برگزار شود. تیم مذاکرهکننده آمریکا شامل اسکات بسنت (وزیر خزانهداری)، هاوارد لوتنیک (وزیر بازرگانی)، و جمیسون گرایر (نماینده تجاری) خواهد بود. این گفتوگوها ادامه توافق ۹۰روزه ماه مه برای کاهش تنشهای تعرفهای است.
کارشناسان اقتصادی هشدار دادهاند که چین احتمالاً در آینده نیز از صادرات عناصر نادر خاکی بهعنوان ابزار ژئوپلیتیکی استفاده خواهد کرد. تحلیلگران بر این باورند که کاهش وابستگی غرب به چین ممکن است یک دهه یا بیشتر به طول بینجامد و نیازمند سرمایهگذاری کلان در استخراج و فرآوری داخلی این مواد است./