سوغات قرارداد ۲۵ ساله برای ایران چه بود؟
در سال ۹۹ زمزمه‌های امضا یک معاهده بین ایران و چین به گوش رسید. این قرار داد سرانجام در دیماه ۱۴۰۰ امضا شد. در ۱۰ ماه نخست سال ۱۴۰۰، از یکسو کاهش قرنطینه‌ها و از سوی دیگر چشمانداز ایجاد شده به دلیل امید به افزایش روابط تجاری بین ایران و چین، منجر به آن شد که ارزش کالاهای وارداتی این کشور به ایران از مرز ۹ هزار میلیون دلار عبور کرده و رشد ۲۰ درصدی را به ثبت برساند.
سرعت افزایش ارزش کالاهای وارداتی از چین به ایران در سال ۱۴۰۱ بیشتر شده و به بیش از ۳۳ درصد رسیده است. به بیان دقیق‌تر ارزش کالاهای روانه شده از چین به ایران، در ده ماه نخست ۱۴۰۱ معادل ۱۲ هزار و ۶۸۸ میلیون دلار بوده است.
این روند فزاینده ادامه‌دار شد و در نهایت در ده ماه نخست امسال به ۱۵ هزار و ۲۰۰ میلیون دلار رسیده است. بدین ترتیب در شش سال گذشته، بیشترین ارزش واردات کالاهای چینی به ایران در یک دوره ده ماهه، به نام سال ۱۴۰۲ به ثبت رسیده است.
البته باید توجه داشت رشد واردات در ۱۰ ماه نخست امسال نسبت به سالهای ۱۴۰۱ و ۱۴۰۰ کمتر شده است. این کاهش به معنای کمتر شدن واردات نیست. بلکه همانطور که اشاره شده است، ارزش واردات بالا رفته، اما از سرعت رشد آن کاسته شده است. بنابراین باید دید آیا این روند فزاینده که از سال ۹۹ آغاز شده در سالهای آتی ادامه‌دار خواهد بود یا ماجرا جور دیگری رقم خواهد خورد.
پ ن: البته بایستی در کنار واردات آمار صادرات ایران به چین هم بررسی کرد، اگر این قرارداد ۲۵ ساله تنها موجب افرایش واردات از چین شده باشد و اثری بر صادرات ایران به چین نگذاشته باشد، نکته مثبتی نبوده و منفعتی یکجانبه به نفع چین تلقی می‌شود.
