فوتبالیستهای همیشه طلبکار
فوتبالیست جماعت فقط برای قولهایی که قبل از مسابقات میگیرد به اسم شادی دل مردم تلاش میکند، یعنی اگر مثلاً به آنها قول حواله واردات خودرو ندهند، اصلاً هیچ تلاشی نمیکنند.
شادی دل مردم پیشکش، یعنی اگر به آنها مثلاً وعده پاداش میلیاردی ندهند شاید حتی به خودشان زحمت خواندن سرود هم ندهند، چه برسد به اینکه بخواهند به نام ایران تیمهای مقابل را شکست دهند. فوتبالی که از همین حالا میشود احتمال شکست فاجعهبارش در جام ملتهای پیشرو را داد. فوتبال بیتالمالخوری که فقط برای مسئولان ورزش مهم است، اینقدر مهم که حتی وزارت ورزش به راحتی چشم روی جعل سند و دلالبازی و هزار و یک فساد دیگر در آن میبندد و در نهایت فوتبالی که حتی دولتمردان برای خوشایندش تصمیم میگیرند مصوبهای تازه به اجرا درآورند تا نکند عزیزکردههایشان ضرر و زیان کنند.
همین یکی، دو روز پیش بود که خبر مرگ کشتیگیر ملیپوش نوجوان ایران منتشر شد. دلیل فوتش گازگرفتگی بود، آنهم در چادر، چون این ملیپوش نوجوان کنار خیابان کارگری میکرده و در ساعت استراحت اینگونه به کام مرگ رفته است، ولی مگر مهم است؟ مگر برای مسئولان ورزش مهم است؟