چین با تولید ناخالص داخلی ۱۸ تریلیون دلاری در سال ۲۰۲۴ توانسته است از مجموع تولید اقتصادی ۳۰ کشور آسیایی پیشی بگیرد.
چین با تولید ناخالص داخلی ۱۸ تریلیون دلاری در سال ۲۰۲۴، توانسته است به‌تنهایی از مجموع تولید ناخالص داخلی ۳۰ کشور آسیایی پیشی بگیرد. این دستاورد نشان‌دهنده جایگاه بی‌رقیب این کشور در اقتصاد آسیاست. به‌ویژه اینکه کشورهایی مانند ژاپن، هند و کره جنوبی، که خود از قدرت‌های بزرگ اقتصادی جهان هستند، در این مقایسه حضور دارند.
تولید ناخالص داخلی مجموع این ۳۰ کشور آسیایی حدود ۱۶.۵ تریلیون دلار برآورد شده است. این کشورها شامل ژاپن، هند و کره جنوبی هستند که به ترتیب چهارمین، پنجمین و دوازدهمین اقتصادهای برتر جهان به شمار می‌روند.
عملکرد اقتصادی چین نشان‌دهنده قدرت این کشور در مقایسه با سایر اقتصادهای بزرگ آسیا است. اقتصاد چین نتیجه چند دهه سرمایه‌گذاری مداوم در صنعت، فناوری، زیرساخت‌ها و آموزش است. برخلاف بسیاری از کشورهای آسیایی که رشد اقتصادی آن‌ها ممکن است به منابع طبیعی یا نیروی کار ارزان متکی باشد، چین توانسته است با تقویت تولیدات صنعتی پیشرفته و توسعه بازارهای داخلی و خارجی، رشد پایداری ایجاد کند.
چنین اختلاف بزرگی در تولید ناخالص داخلی، فشار رقابتی شدیدی بر سایر اقتصادهای آسیایی وارد می‌کند. برای مثال، ژاپن با اقتصادی به‌مراتب پیشرفته‌تر و تکنولوژی‌محور همچنان در رتبه‌ای پایین‌تر قرار دارد. همچنین هند، به‌رغم رشد سریع و جمعیت بالا، نتوانسته فاصله خود را با چین کاهش دهد.
رشد اقتصادی چین ممکن است در سال‌های آینده با مشکلاتی مانند کاهش رشد جمعیت، افزایش تنش‌های تجاری (به‌ویژه با آمریکا) و محدودیت‌های زیست‌محیطی مواجه شود.
اما چین همچنان می‌تواند با توسعه صنایع سبز، گسترش بازارهای صادراتی و سرمایه‌گذاری در کشورهای همسایه، جایگاه خود را مستحکم‌تر کند.
این آمار نشان می‌دهد که چین نه‌تنها محور اقتصادی آسیا بلکه یکی از تعیین‌کننده‌ترین عوامل اقتصادی جهان است. کشورهای آسیایی باید استراتژی‌های خود را برای همکاری و رقابت با چین بازبینی کنند تا از فرصت‌های همکاری بهره‌مند شوند و از آسیب‌های رقابتی بکاهند.
در مجموع، رشد اقتصادی چین، یک موفقیت چشمگیر است که ضمن تقویت جایگاه این کشور در آسیا، به‌عنوان یک الگوی اقتصادی برای دیگر کشورها نیز مطرح می‌شود.
